Αν είναι να λυγίζει στην πίεση…

Ακατανόητο να μην μπορείς να είσαι συγκεντρωμένος στο ματς της χρονιάς, απαράδεκτος επιθετικά και στο ίδιο έργο θεατές στο ΣΕΦ.

Αρχίζουμε με αυτό που είναι η καθαρή αλήθεια. Ο Παναθηναϊκός αγωνιστικά ήταν καλύτερος στο παρκέ. Από την αρχή μέχρι στο τέλος χτύπησε τις αδυναμίες του Ολυμπιακού, ο οποίος του έκλεισε το τρανζίσιον, είχε μόλις δύο πόντους σε αιφνιδιασμό, όμως ως εκεί.

Ο Παναθηναϊκός στηρίχθηκε στις εμπνεύσεις του Τζέιμς, είχε τον Καλάθη και τον Λοτζέσκι να κρατούν την ομάδα του στο πρώτο μέρος και αγωνιστικά δίκαια έφερε το παιχνίδι στο 1-1.

Αρχικά ο Ολυμπιακός μπήκε σε έναν ρυθμό που δεν τον σύμφερε. Το γρήγορο τέμπο και οι επιθέσεις στα 15 πρώτα δευτερόλεπτα, έδιναν στον Παναθηναϊκό πλεονέκτημα και αυτό φάνηκε στο ματς.

Οι «ερυθρόλευκοι» έπαιζαν με την πίεση να τους λυγίζει, να χάνουν τα αυγά και τα πασχάλια με την εικόνα τους να είναι απαράδεκτη στο παρκέ.

Φταίει ο Αναστόπουλος στο τέλος; Να φταίει.. Είναι δικαιολογία αυτή; Όχι γιατί οι παίκτες του Σφαιρόπουλου, με αυτήν την νοοτροπία, και 10 ματς να έπαιζαν με τον Παναθηναϊκό, δεν κέρδιζαν. Αλήθεια είναι. Πικρή αλλά αλήθεια…

Μερικές σκόρπιες σκέψεις λοιπόν για το παιχνίδι. Αυτό που δεν κατάλαβα αρχικά πως με 21 πόντους παθητικό, έχεις κάνει 1 φάουλ!

Ο Παναθηναϊκός είχε ρυθμό, τον έλεγχο και είναι τουλάχιστον απαράδεκτο, μέσα στην έδρα σου, με αυτόν τρόπο, να έχεις δεχτεί 27 πόντους σε μία περίοδο!

Ο Ολυμπιακός παράλληλα έκλεισε την ρακέτα του, έδωσε σουτ στον Παναθηναϊκό, αλλά οι πράσινοι έμειναν στο 3/6 στο ημίχρονο, με τον Ρίβερς να μην θυμίζει στο πρώτο ημίχρονο τον περσινό… φονιά των Πειραιωτών.

Στο δεύτερο δεκάλεπτο, ο Ολυμπιακός ήταν σαφώς καλύτερος. Εριξε τον ρυθμό, δεν έπεσε στην παγίδα του Μάνου και γύρισε τη διαφορά στο μέρος του, όμως δύο πράγματα ήταν ανησυχητικά. Πρώτον το ότι ο Παναθηναϊκός είχε πετύχει 40 πόντους με τον Τζέιμς στους 4 και δεύτερον ο μηδέν ρυθμός των Μιλουτίνοφ και Πρίντεζη.

Η ομάδα έδειχνε να πνίγεται σε μία κουταλιά νερό στην τρίτη περίοδο, την ώρα που ο Τζέιμς είχε πάρει… φωτιά και είχε ξυπνήσει για τα καλά. Χάνεις από έναν παίκτη; Εννοείται πως χάνεις αν ειδικά αυτός πάρει μπρος αργά και η ομάδα του είναι κοντά στο σκορ.

Η διαφορά ξέφυγε με… αντιμπάσκετ για τους «ερυθρόλευκους». Χωρίς καθαρό μυαλό και με το ματς να χάνεται από τα χέρια των γηπεδούχων.

Ο Σφαιρόπουλος προσπάθησε να το γυρίσει με ένα περίεργο σχήμα (Σπανούλης, Μπράουν, Παπαπέτρου, Παπανικολάου και Πρίντεζη), ο Παναθηναϊκός έμπλεξε από αυτό για να τον… σώσει ο Αναστόπουλος σαν από μηχανής Θεός.

Και πάλι όμως επιμένω. Δεν φταίει αυτός. Γιατί έφτασε το ματς ως εκεί; Αυτή είναι η ουσία. Δεν μπορώ να χωνέψω πως έγινε αυτό στο ΣΕΦ και γιατί εμφανίστηκε ο Ολυμπιακός έτσι.

Να κοιτάξει πρώτα τον εαυτό στον καθρέπτη ο κάθε ένας από τους «ερυθρόλευκους» και μετά να ψάξουν τα της διαιτησίας.

ΥΓ1. Εμετικά τα όσα καταγγέλλει ο Ολυμπιακός για την αστυνομία πριν και μετά το παιχνίδι. Και δεν είναι μυθεύματα. Υπήρχαν μάρτυρες με τον κόσμο να είναι έξαλλος για την στάση των ανθρώπων των ΜΑΤ. Όπως και να έχει οι γηπεδούχοι απειλούνται με τιμωρία στο ΣΕΦ για όσα έλαβαν χώρα στον 2ο τελικό.

ΥΓ2. Από την άλλη σκέφτομαι. Εάν τους πιέζει ο κόσμος, ας παίξουν και χωρίς αυτόν. Τι να πω και γω. Ψάχνω τρόπο να καταλάβω πως άλλαξε η εικόνα του Ολυμπιακού μετά από το διπλό στο ΟΑΚΑ.

ΥΓ3. Μία τρύπα στο νερό το μπρέικ. Τι να το κάνεις αν σε ένα 10λεπτο έχει 6 πόντους και πετυχαίνεις το πρώτο μετά από κοντά έξι λεπτά! Είπαμε.. Εχεις και εσύ μερίδιο ευθύνης…